خودت باش دختر

بخشی از کتاب :

شما بیش از آنچه تاکنون شکل گرفته ­اید هستید.

این همان جوابی‌ست که می­خواهم به تمام زنانی که برایم ایمیل می­فرستند و از من راهنمایی می­خواهند بدهم. شنیدنش شاید سخت باشد اما این آگاهی به ­دنبال این حقیقت شیرین به‌دست می‌­آید: شما بیش از آنچه تاکنون شکل گرفته­ اید هستید و با این آگاهی می­ توانید بر تمام کارهایی که انجام می ­دهید کنترل داشته باشید.

این موضوع مرا به فکر انداخت.

چه می­شود اگر یک کتاب کامل دربارۀ تمام کشمکش ­های زندگی­‌ام بنویسم و در آن موارد و روش­هایی را که در حل آنها کمکم کردند توضیح بدهم؟ چه می­شود اگر دربارۀ تمام شکست­ها و لحظات خجالت­‌آورم حرف بزنم؟ چه می­شود اگر به شما بگویم بزرگ­ترین شرمندگی‌­ام این است که هنگام عصبانیت سر فرزندانم جیغ می‌کشم؟ سروصدا نه، فریاد نه، ناسزا و غرزدن هم نه، با صدای بلند جیغ می­کشم و بعداً وقتی به کاری که کردم فکر می­کنم حالم به‌­هم می­خورد. چه می‌­شود اگر بدانید من همین الان حداقل سه دندان خراب در دهانم دارم چون از رفتن نزد دندان‌پزشک می‌ترسم؟ چه می­شود اگر دربارۀ چاقی موضعی‌­ام یا برآمدگی عجیبی که وقتی رکابی می­پوشم مثل پستان سوم بین شانه و سینه­‌ام ایجاد می­شود به شما بگویم؟ از چربی پهلویم چیزی گفتم؟ یا از موهایی که از خال روی صورتم رشد می­کنند؟ یا از نداشتن اعتمادبه­‌نفسم؟ چه می­شود اگر با اعتراف به اینکه در بزرگسالی شلوارم را خیس کردم شروع به نوشتن کتابم بکنم و بگویم که این دفعۀ اولم نبود و دفعۀ آخرم هم نخواهد بود؟ و چه می­شود اگر بگویم علی­رغم اعترافی که کردم-چه خنده­‌دار باشد چه شرم‌آور یا دردناک و یا چندش‌­آور-با خودم هیچ مشکلی ندارم؟ که حتی وقتی کارهایی می­کنم که اصلاً از انجامشان راضی نیستم باز هم خودم را دوست دارم؟ که این کار امکان­پذیر است چون می­دانم کنترل تغییر اوضاع کاملاً در دست خودم است؟